Vos op het Spui

Campist in het wild

bijzondere-collectiesdinsdag 3 februari 2015 – Naar verschaald bier rook het vrijdagochtend in de Amsterdamse U.B. De avond en nacht ervoor was in het Allard Piersonmuseum de opening van een Wereld-draait-door-expositie gevierd – Bekehende Nehederlanders – en in de belendende bibliotheek waren de bijbehorende ballonnen nog niet doorgeprikt en de resten van zoutjes lagen bij de kluisjes. Was er weer eens, in de Amsterdamse U.B., de afdeling Bijzondere Collecties. De service is er uitstekend, de sfeer studieus, een van de dependances van het paradijs. 

Meestal kom ik bij bezoek aan bibliotheken en archieven bekenden tegen. Je wordt op je schouder getikt; ‘Hé jij hier!’ Degene die je treft, is zelden iemand uit de kringen van de carrièrewetenschap. In de afgelopen dertig jaar hebben de universitaire geleerden de bibliotheken en archieven leren mijden. Van primaire bronnen krijg je stoffige handen en het kost heel veel tijd. Van de grote Kees Fens weet ik dat hij wel eens in de Nijmeegse bibliotheek paradeerde, maar nooit een boek aanvroeg. Hij kocht ze, verklaarde hij koket. Wat hem niet interesseerde – en dat was veel – hoorde naar zijn idee thuis in ‘het reservaat’. Aardig voor enkele specialisten, maar verder van nul en generlei waarde. Het zal niet verwonderen dat in zijn visie de achttiende-eeuwse literatuur in het reservaat verbleef.

Wie je in bibliotheken en archieven wel ontmoet, zijn de liefhebbers, de Campisten, de 95’ers. Afgelopen vrijdag echter niemand. Stond na de academie nu ook het gebouw van de nieuwsgierige liefhebbers op instorten?

Gelukkig liep ik na vijven, toen ik de U.B. had verlaten, de beminnelijke Campist J. tegen het lijf. En al heel snel ging het op het Spui over Weyerman. Prachtig is dat! J. had wat gevonden, zei hij, en in zijn stem klok opwinding, in gedachten zag ik hem blozen. Zijn vondst, daar zou ik nog even op moeten wachten. Hij maakte me nieuwsgierig met wat Weyerman een ‘Advertissement’ zou noemen, een belofte die de leeslust en de nieuwsgierigheid opwekt. Campist J. liet zich kennen als een begaafde leerling van Weyerman, de schrijver met de streken van een vos.— PA

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.