Goud ijzer en dan zilver

Wat komt er na ‘De IJzeren Eeuw’?

medium-teaser

donderdag 16 juli 2015 – Van de door Andy Warhol beloofde vijftien minuten ‘faam’ heb ik er onlangs twee beleefd. In de aan Betsy Perk gewijde aflevering van De IJzeren Eeuw moest ik met een zorgelijk hoofd bij het Nijmeegse graf van de feministe staan en op de vragen van presentator Hans Goedkoop spitse en uitzendbare antwoorden geven.

Aan mij om bij het scheiden van de uitzending (42′) de balans van Betsy Perks leven op te maken. Maar goed dat Betsy dood en begraven was, ze was het terecht met me oneens geweest. In gedachten voelde ik al een regenschermpje op mijn rug neerdalen.

Wat me bij de voorbereiding, opname en uitzending van deze aflevering van De IJzeren Eeuw trof, was de ongelooflijke nauwkeurigheid waarmee alles gebeurde. Vooraf waren er enkele gesprekken en de schriftelijke weergave daarvan werd ter goedkeuring voorgelegd. Bij de opname bleken regisseur en presentator geweldig op de hoogte, beiden bogen bijna onder het gewicht van de voorbereiding en de meegezeulde materialen. Goedkoop, die de voorafgaande en te volgen weken met tientallen specialisten moest spreken, gaf déze spreker de indruk dat hij oprecht geïnteresseerd was. Wat een schitterende reeks, de uitzendingen van De IJzeren Eeuw over de zogeheten negentiende eeuw. Het was snel, origineel en informatief. Geen uitleggerigheid, daar was geen behoefte aan.

Over Betsy Perk wist ik echt wel meer dan die twee minuten. Graag had ik verteld over de literaire avondjes die zij thuis organiseerde, maar dat paste niet in de uitzending. Ik was dan ook te lang aan het woord geweest. Het beeld van Betsy Perk was door nuance en bijzonderheid versplinterd geraakt. Jammer van de vermakelijke geschiedenis, maar wel beter voor de kijkers.

De IJzeren Eeuw had slechts één gebrek. Het ging over de verkeerde eeuw. Leve de achttiende eeuw, ik verzon bij het kijken naar het ijzer van de negentiende eeuw alternatieve verhalen over De Zilveren Eeuw. En ik keek mijn ogen uit naar afleveringen over Jacob Campo Weyerman, Onno Zwier van Haren, Maria van Antwerpen, Otto van Eck, Wilhelmina van Pruisen, om de eerste vijf vast te bestemmen. En misschien krijg ik in de aflevering over Gerrit Paape nog enkele minuutjes die me resteren van de vijftien beroemde minuten. — PA

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.