maandag 20 november 2023 – In ’s-Hertogenbosch laat het Noordbrabants Museum de familie Brueghel in volle glorie zien: ‘de familiereünie’, zo luidt de ondertitel van de tentoonstelling. Brueghels van diverse generaties maken hun opwachting: van de oude Brueghel tot en met de jongere Brueghels, bloemstukken, landschappen en boerenscènes. Het was een drukte van belang, waarbij nogal wat bezoekers pal voor schilderijen en etsen hun eigen reünie hielden en anderen zo doeltreffend het zicht benamen. Ik heb veel slechts vluchtig gezien en slaagde slecht in de onderdrukking van onvrede. Nog maar eens heen, maar dan in luwe uren.
Voor mij was dé verrassing het optreden van Ferdinand van Kessel, een van de leermeesters van Weyerman. Blijkbaar ook lid van de Brueghelfamilie. Voor het ene schilderij van deze Van Kessel was het geen gedrang van belang. Ik had het schilderij min of meer voor mij alleen. Verdorie, ik had het schilderij al eens in Wenen gezien en me toen afgevraagd of dit dé Van Kessel was. Ja dus.
Het schilderij draagt als titel ‘Allegorie van Europa’ en dateert volgens het flankerend bordje van 1689. In het hart bevindt zich een verbeelding van het oude werelddeel: bloemstukken, schildersattributen, een Bijbel, luxeobjecten en nog veel meer. Naast het palet staat een bord met het opschrift Ferdinando van Kessel en het jaartal 1689.
Rond dit schilderij zijn verbeeldingen te vinden van andere continenten, waarbij dieren op voorgrond treden en de achtergrond stadsgezichten toont. Het is interessant om te gissen welke steden Van Kessel hier op het oog had.
Wat het meest frappeerde, was de voornaam Ferdinando die Van Kessel zich had aangemeten. Om de Spaanstalige elite van de Zuidelijke Nederlanden te behagen? Om zich te vermommen als exoot? Geen bevredigende verklaringen, maar wel een bijzondere coïncidentie dat zijn leerling Jacob Weyerman zich later tooide met de naam Campo. Had Weyerman zich hier laten inspireren door zijn leermeester? – Peter Altena
RSS - berichten
