zaterdag 24 maart 2012 – Tot ver in de 18e eeuw was De Wanhébbelyke Liefde een uiterst populaire klucht (schilderij Cornelis Troost). Binnenkort verschijnt er een nieuwe editie van, in één uitgave gecombineerd met Jillis Nosemans Hans van Tongen, of Razende-Liefdens-Eynd.
Het verhaal gaat over het al dan niet slagen van huwelijken bij een groot leeftijdsverschil van de partners. De Franse bron is het blijspel La mère coquette van Philippe Quinault. Door NIL is het in 1678 vertaald en bewerkt. In 1704 is de klucht in een strak classicistisch keurslijf verpakt.
Het decorontwerp (zie illustratie; Stadsarchief Amsterdam) was voor de nieuwe schouwburg. Het decor bestond uit 8 schermen, 2 grote stopdoeken, 1 klein stopdoek, 4 friezen en 2 à 3 losstaande decoraties. Uit deze onderdelen konden verschillende tonelen worden samengesteld. Voor dit toneel zijn aan weerszijden 3 zijschermen gebruikt, een groot achterdoek en daarachter een klein achterdoek. De spelers konden opkomen door de poort in het achterdoek en de deuren in de 2 eerste zijschermen.
¶ J. Noseman, Hans van Tongen, of Razende-Liefdens-Eynd (1644) en De Wanhébbelyke Liefde (1678), bezorgd door Nil Volentibus Arduum. Met inleiding en aantekeningen uitgegeven door Arjan van Leuvensteijn. ISBN 978-90-8880-026-9. Ca 240 blzz. Voorintekening € 25 (plus € 4 verzendkosten); na verschijnen € 30 (plus verzendkosten). Bestellingen naar: ja.van.leuvensteijn@hetnet.nl.