Ex-slaven van Curaçao

Gezicht op de haven van Willemstad (fragment)

woensdag 20 juni 2012 – Vrijgekochte slaven hadden een betere positie dan wordt gedacht. Ze verdienden geld en konden een redelijk bestaan opbouwen. Toch werden ze door de blanke bevolking van Curaçao met de nek aangekeken.

Dit is de conclusie van Han Jordaan, die vorige week promoveerde op het proefschrift Slavernij en Vrijheid op Curaçao. De dynamiek van een achttiende-eeuws Atlantisch handelsknooppunt. Het onderzoek maakte deel uit van het in 2006 begonnen project ‘Nederlanders en de cultuur in de Atlantische Wereld, c. 1670-c.1870’.

In zijn boek laat Jordaan zien hoe op het 18e-eeuwse Curaçao een zeemansgemeenschap kon ontstaan die door zwarte en gekleurde vrijen en slaven werd gedomineerd. Citaat uit het persbericht:

Op den duur waren de vrije niet-blanken in vrijwel alle takken van de Curaçaose economie vertegenwoordigd. Ze bezaten onroerend goed in de stad en op het platteland. Ook slavenbezit onder de vrijen was niet uitzonderlijk. Omstreeks 1750 wilden blanke burgers huwelijken tussen blanken en niet-blanken laten verbieden, maar het gouvernement wilde de niet-blanken niet te zeer tegen zich innemen.

¶ Het is niet duidelijk waar het boek te koop is. Kijk ook hier.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.