Tydeman en de nietjes (1)

Meinard Tydeman (1774) door A.J. Caldenbach. Coll. UU (Senaatskamer)

dinsdag 17 juli 2012 – Het zomernummer van het als Tijdschrift voor Biografie voortgezette Biografie Bulletin bevat een zestal artikelen over Meinard Tydeman (1741-1824). De redactie leidt de aflevering over ‘de Zwolse jurist’ met verontschuldigingen in: Tydeman is ‘bij het grote publiek niet bekend’, hij verkeerde ‘in de schaduw van Bilderdijk’ en zijn naam roept ‘niet onmiddellijk associaties op’, maar hij heeft ‘op de achtergrond wel degelijk invloed uitgeoefend’.

Heel veel ‘niet’. Dat klinkt weinig aanmoedigend. Invloed op de achtergrond, dat zouden wel meer mensen willen hebben!

Met een bijzondere pirouette verdedigt de redactie al die aandacht: Tydeman is een interessante figuur ‘juist doordat hij niet zo’n prominente plaats in de geschiedenis inneemt’. Huh! Op verzoek kan ik zo nog wel enkele kandidaten noemen: Bert Vanderslagmulders en Cowboy Henk. Zij namen in de geschiedenis ook géén prominente plaats in, maar allez, dat spreekt vandaag in hun voordeel.

Meer gegevens over Tydeman – dankzij hem kun je ‘de verschillende ontwikkelingen aan het eind van de achttiende eeuw letterlijk tot leven zien komen’, heet het in het inleidend artikel van Alpita de Jong -, ach ja, waarom niet? En de bijdragen van Alpita de Jong en Leen Dorsman zijn informatief genoeg. Vooral het stuk van Dorsman over Tydeman en diens gefnuikte carrière als hoogleraar heb ik met plezier gelezen. Dat stuk mag er wezen.

Vervolgens zijn er drie stukken die in het bijzonder de betrekkingen tussen Tydeman en Bilderdijk in beeld brengen. Met die artikelen is niets mis, het is serieus en nauwkeurig werk. Van de aanstaande Bilderdijk-biografen Rick Honings en Peter van Zonneveld mocht dat worden verwacht, verrassender is het dat de taalkundige Henk Verkuyl zich over Tydemans correspondentie met Bilderdijk heeft gebogen.

In zijn nabeschouwing – het zesde artikel, dat een nadere beschouwing verdient – schrijft Joris van Eijnatten naar aanleiding van Verkuyls bijdrage dat Bilderdijks taalkunde modern was ‘omdat zij conservatief was’.

Daar heb je het weer: niet is wel en wel is niet.

Misschien verdient Tydeman een biografie, maar als pleidooi voor een Tydeman-biografie, dat het themanummer wil zijn, zijn de eerste vijf artikelen niet erg behulpzaam. Tydeman lijkt hooguit een personage in de Bilderdijk-biografie en redeneringen van het type ‘ja is nee’ en ‘nee is ja’ doen de zaak geen goed. — PA

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.