woensdag 3 april 2013 – Op 22 maart was de opmars van de Hattemer schutters in de bovenzaal van Felix Meritis weer opperbest verzorgd. Het programma was gevarieerd en beloofde veel goeds, vooraf werden handen geschud en na afloop was er een borrel.
Het voorprogramma bestond uit informatieve en vermakelijke lezingen over de restauratie van een schilderij van vader Scheffer en de plaatsing van het monument voor Van der Capellen. De maker van dat monument was de Italiaan Ceracchi en diens eigen levenseinde loog er niet om.
Het hoofdprogramma bestond uit de lezing van Peter Carey. Maar tot verrassing van heel wat aanwezigen werd het niet de aangekondigde lezing, maar een op het oog geïmproviseerde causerie. Carey liet zijn lezing voor wat die was, want de gedrukte versie zou na afloop toch wel uitgedeeld worden en hij had geen zin in een ‘rehearsal’. Een opmerkelijk standpunt.
Daarom werd de zaal getrakteerd op een reeks lichtbeelden, waarin de ‘new sartorial dress code’ van Daendels en van lateren centraal stond. De lijn van Daendels naar Soekarno werd met een klein potloodje getrokken. Na lezing van de gedrukte tekst (Daendels and the Sacred Space of Java, 1808-1811. Political Relations, Uniforms and the Postweg; uitgeverij Vantilt) bleek dat Carey in zijn causerie toch nog heel wat van het geschrevene had herhaald.
Het was allemaal best aardig, de spreker een man van indrukwekkende geleerdheid, maar …. na afloop kon ik een gevoel van teleurstelling moeilijk onderdrukken. De Postweg, Daendels’ Javaanse ‘claim to fame’, was wel erg marginaal aan bod gekomen. Veel uitgebreider en schuldbewuster kwam de Postweg op 18 maart als ‘zwarte bladzijde’ aan de orde op www.isgeschiedenis.nl.
Die geringe aandacht voor wat Daendels deed en dacht, viel in Felix te meer op omdat er zoveel energie werd gestoken in de kleren die hij droeg. Dat heet dan ‘representatie’ en de aandacht daarvoor is in de postmoderne jaren van spel en kleding onder historici een gimmick geworden, maar, beste vrienden en vriendinnen van het historisch kledingrek, de postmoderne jaren zijn voorbij! Het wordt weer tijd voor het echte werk. — PA
RSS - berichten