De achttiende eeuw in het voorbijgaan (28)
zaterdag 16 november 2013 – Begin september was ik in Enkhuizen voor een bezoek aan het Zuiderzeemuseum. Ik kan het dan niet nalaten een rondje door de stad te lopen. Bij Enkhuizen moet ik denken aan welvaart in de zeventiende eeuw. Daarvan getuigen inderdaad heel veel gebouwen.
Maar in de achttiende eeuw heeft men er ook niet stilgezeten. Een wandeling door de Westerstraat levert een rijke oogst aan achttiende-eeuwse gevels op: vooral halverwege de straat staan er huizen die hun karakteristieke kuiven behouden hebben. Aan het begin van de Westerstraat (nrs. 2-12) staat een rijtje minder opvallende huizen, die niettemin rijksmonument zijn en als achttiende-eeuws te boek staan: recht-toe-recht-aan, maar zeker niet krap bemeten.
Toen ik er was, werd Westerstraat 28 net verbouwd. Het is te hopen dat deze entree daar goed uit tevoorschijn komt.
Het valt in eerste instantie niet op, maar het huis is 1730 gedateerd, en die datering zit op een wel heel ongebruikelijke plaats (op illustratie klikken voor beter beeld).
Voorbij de hierboven genoemde kuiven, bijna helemaal aan het andere einde van de straat, staat het weeshuis (tegenwoordig kunstcentrum). Het huidige gebouw dateert grotendeels van 1904, maar verving een eeuwenoud gebouw. De pijlers van het toegangshek ervoor zijn wel nog de originele uit 1734; de initialen erop, OAW, staan voor Oude Arme[n] Weeshuis.
Dat een voorgevel soms weinig zegt hoeft geen betoog. Ik vond daarvan een mooie illustratie op Paktuinen 75. Daar staat het Hofje van Dirk Glas, dat een vrij zakelijke gevelsteen en een heel onopvallende voorgevel heeft.
Het terrein ernaast lag bij mijn bezoek braak, en dat bood mij de gelegenheid de fraaie schuiframen aan de achterkant en het achterliggende te bekijken. Ik hoop dat ze er rustige buren krijgen! — JF
RSS - berichten