Arm Groningen

dinsdag 23 juni 2009 – Door de sterke sociale controle was frauderen met uitkeringen bijna onmogelijk. Wie bijvoorbeeld inkomsten uit werk verzweeg, liep al snel tegen de lamp wanneer een diaken met de buurman of een familielid sprak.

Buursma: “Het is een gewaagde stelling, maar misschien fraudeerden degenen die de uitkeringen verstrekten nog het meest.”
In zijn onderzoek stuitte hij onder meer op verhalen over bakkers die te weinig meel in het brood voor de armen stopten, beheerders van weeshuizen die feestjes bouwden met de pannenkoeken en het spek waarmee ze weeskinderen hadden zullen voeden, en een kistenmaker die zulk slecht hout voor een lijkkist voor de diaconie gebruikte, dat het lijk er bij het dragen doorheen zakte.

Dit zijn enkele woorden uit het persbericht dat de RUG de wereld in zond ter gelegenheid van de promotie van regionaal historicus Albert Buursma, op 2 juli a.s. De man van de Groningse canon doet al jaren onderzoek naar de armenzorg in de 17e en 18e eeuw. Zijn proefschrift ‘Dese bekommerlijke tijden’ verschijnt bij in de Groninger Historische Reeks bij Van Gorcum.

In diezelfde reeks verscheen twee jaar geleden Spinnen in het web. Groningse regenten in relatie tot het omringende platteland tijdens de Republiek. Over machtige regeringselites die als absolute vorsten heersten over de helft van de toenmalige provincie Stad en Lande.

Bij de foto: het nosocomium, het eerste academisch ziekenhuis in Groningen. Geopend in 1797. In het gebouw was voorheen het Groene Weeshuis gehuisvest. Zie het verhaal hierover in de Groningse verhalenbank.