Aspergeplas

zondag 24 mei 2009 – Tijdens de grondvergadering in januari werd er gesproken over asperges naar aanleiding van een NRC-artikel.
Niet bepaald een eetlustopwekkend verhaal, maar omdat er op dat moment toch weinig asperges de kop boven het zand uit steken, werd de boodschap – stinkende plas – voor lief genomen.

De boosdoener is asparagusinezuur. Dit goedje veroorzaakt bij een deel van de asperge-eters een chemische reactie in het lichaam. Hoe dat precies gaat, weet ik niet. In ieder geval moet je er genetische aanleg voor hebben. Het resultaat is dan een typische aspergegeur van de urine.

In een receptenblog staat te lezen dat deze zwavelverbindingen er niet altijd in hebben gezeten. Pas sinds de 18e eeuw, toen begonnen werd om asperges te bemesten met zwavel- en sulfaathoudende meststoffen, treedt dit effect op.

En dan zou je eenvoudig redeneren: stop daar dan mee! Maar dat schijnt dan ook weer niet 1-2-3 te kunnen, omdat die zwavelverbindingen nematoden, een ongedierte, in de asperge helpt voorkomen.

Mini-wurmpjes dus. Niet echt lekker in de asperges. Dan maar stinkende plas voor 50 procent van de asperge-eters.

Bijgaand schilderij is van de Middelburger Adriaen Coorte. Hij schilderde vaker asperges. Ze hebben een seksuele betekenis, omdat ze doen denken aan het mannelijk lid. Dit meldt het Rijksmuseum. Zie ook de webstek van het Mauritshuis, waar een kleine expositie van Coorte te zien is (Ode aan Coorte).