zaterdag 11 april 2015 – Hij was nog nooit in China geweest maar dat verhinderde hem niet om er een wetenschappelijk boek over te schrijven. Ik heb het over Athanasius Kircher, wiens China monumentis in 1667 werd uitgegeven door Johannes Janssonius van Waesberge en Elizaeus Weyerstraat uit Amsterdam. Een jaar later brachten zij een Nederlandse vertaling uit van het encyclopedische werk, vervaardigd door Spinozavertaler Jan Hendrik Glazemaker.
Uit dit Toonneel van China is bovenstaande illustratie van een vliegende kat afkomstig. Kircher had het diertje zo genoemd wegens de zwaarte van het lichaam. Citaat: ‘In ‘t Koninkrijk van Mogol is een Lantschap, Kasmir genoemt, zo gematigt en vruchtbaar, dat Europa byna niets eigen heeft, ‘t zy men op de verscheidenheit der beesten, of der planten en vruchten ziet […]. Men zeide ook dat daar […] vliegende katten gezien en gevangen wierden’. Kircher vond dit aanvankelijk onzin, zo schrijft hij, totdat hij ontdekte dat het vleermuizen waren, ‘zo groot als hoenderen, of ganzen, ja misschien groter […]. En dewijl hun geheel lighaam, gelijk dat van de katten, hairig is, zo gelijkt hun hooft ook zeer wel naar dat van de katten’.
Al in 1629, 27 jaar oud, deed de alleswetende jezuïet Kircher een poging om als missionaris te worden uitgezonden naar China. Maar hij kreeg geen toestemming. Daarom moest hij zich behelpen met het materiaal dat andere missionarissen over het land bijeen hadden gebracht. Zijn China monumentis was zeer succesvol, getuige de vele nadrukken die ervan in omloop zijn gebracht.
Zoekend naar meer voorbeelden van vliegende katten vond ik 16e-eeuwse illustraties van katten die als een soort molotov-cocktail werden gebruikt. Hm. — RvV
RSS - berichten