Expeditie Robinson Crusoe (1719-2021) – 44 (extra)

Robinsons theologie van de zelfredzaamheid

dinsdag 23 maart 2021 – In 2019 was het driehonderd jaar geleden dat Robinson Crusoe van Defoe verscheen. In dat jaar mochten schrijver en boek zich verheugen in bijzondere aandacht, onder andere op deze plaats.

Maar de verschijning van Zelfredzaam … Robinson Crusoe 300 jaar later van de theoloog Harm G. Dane is hier ten onrechte niet gesignaleerd. Het kwam in 2019 uit in Maartensdijk, maar was in december 2020 al niet meer te koop. De KB heeft een exemplaar, maar ik heb dat niet gezien.

Op 16 december van het vorig jaar wijdde dagblad Trouw liefst twee bladzijden aan het boek, onder de titel ‘De lockdown kan de Robinson Crusoe in ons naar boven halen’. Bij het artikel was een tekening van Idris van Heffen afgedrukt, een fraaie nieuwe bijdrage aan de Robinson-iconografie.

Het artikel opent met de vergelijkende herinnering aan twee moderne Robinsons van de vorige eeuw: Jan Wolkers en Godfried Bomans, in 1971 met opzet afgezet op Rottumerplaat. De eilandervaring van hen en Robinson lijkt op de recente verplichting tot afzondering, tot geïsoleerde adressen. Harm Dane trekt lessen uit de ervaringen van Robinson, ‘zes inzichten voor de lockdown’.

De zes inzichten zijn: verwonderen, vast dagritme, mediteren, zelfvertrouwen, gesprek en zelfrespect.

Bij de paragraaf ‘gesprek’ heet het dat ‘het refrein in de belevenissen van Robinson Crusoe (…) zijn behoefte aan menselijk contact’ is. Het gaat dan ‘niet zozeer om huidhonger, maar gewoon een ander die met je meedenkt, of er tegenin’. 

Het boek van Dane is daarmee een leerboek: hoe de verlaten mens zich kan redden in de moderne wereld. – Peter Altena

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.