Het drama van Cornelis Bega

Cornelis Bega, Twee zingende mannen (1662). Coll. National Gallery of Ireland

dinsdag 1 mei 2012 – In het Suermondt-Ludwig-Museum (Aken) is momenteel de fraaie tentoonstelling Eleganz und raue Sitten – Cornelis Bega (1631/32-1664) te zien.

De Haarlemse schilder Cornelis Bega (eigenlijk Cornelis Pietersz. Begijn) had zich gespecialiseerd in de genreschilderkunst. Op zijn schilderijen en prenten beeldde hij vooral het dagelijkse leven uit.

Weyerman schrijft in zijn Konst-schilders over Bega dat-ie een lichtmis was, een rokkenjager. Hij had het zo bont gemaakt dat zijn vader hem niet meer als zijn kind wilde erkennen. Maar daarover haalde Bega zijn schouders op. Treurig is het verhaal over de dood van zijn grote liefde:

Daar wort van dien Kornelis verhaalt, dat hy doodelijk verlieft was op een aardig Meysje, welk Schaapje de pest kreeg, doch dat Bega zich daarom niet liet gezeggen van zijne Beminde te laaten, maar in spijt van de Doktooren en Chirurgijns haar onophoudelijk vergezelschapte.

Op dramatische wijze nam Bega afscheid van haar. Wegens besmettingsgevaar mocht hij haar geen afscheidskus meer geven:

Toen zy verlaaten was van de Doktooren, en ley te zieltoogen, begeerde Bega, die zich als een dol en wanhoopent Mensch gedroeg, haar noch den laatsten kus des afscheyds te geeven, dat de Vrienden echter niet wilden dulden. Daar op greep hy een Raagbol, en stak haar die toe, wiens eene end zy en hy het ander driemaal kuste, en daar mee was ’t Vaar wel in alle eeuwigheyt!

Kort daarna overleed hij zelf. Ook hij was door de pest besmet geraakt.

¶ De expositie Eleganz und raue Sitten – Cornelis Bega (1631/32-1664) is nog tot 10 juni te zien. Info hier. Het Akense Suermondt-Ludwig-Museum heeft een schitterende website aan Bega gewijd. Weyermans citaat vind je hier (zie namenindex).

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.