vrijdag 20 juli 2012 – De kippen van Melchior de Hondecoeter zijn uit de mode, schrijft Weyerman in zijn Konstschilders. De schilderijen zijn in prijs gekelderd, ook al zijn de vogels ‘fix getêkent, wel gekoloreert, stout behandelt, en vrolijk en vriendelijk verkoozen’.
Weyerman, altijd in voor een smakelijke roddel, vertelt ook hoezeer de schilder onder de plak zat van zijn gierige Xantippe:
Die vroome Man was behext met een bedilachtig Wyf, en met eenige grimmende Wyfszusters die by hem inwoon woonden, zo dat hy de vrienden die hem kwamen bezoeken niet een glas wijn of bier dorst aanbieden, of daar ontstont een geraas als een stormwind op de tong van zijne Xantippe, en van haare raazende Zusters.
Op een dag verzon Melchior echter een list. Hij zou de ‘gierige huysslang’ een rad voor de ogen draaien. Hij liet zich door vrienden uitnodigen om zogenaamd op hun kosten zich in een herberg te goed te doen aan ‘gebraad of aan fyne wynen’. Helaas voor hem kon hij geen maat houden.
Dus ging het ook met den vroome Konstschilder, die des avonds na zijn derde glas de volgende glaasjes buyten tel liet doorglippen, zo dat hy gemeenlijk vol en zoet na zijn huys kwam te laveeren. Het is wel waar dat hy ’s anderendaags groot berouw en leedweezen betuygde […].
De waardering voor De Hondecoeter is daarna wel weer toegenomen. Eigenaren van buitenplaatsen wilden graag pronken met een geschilderde kip aan de muur. Tegenwoordig maakt Hondecoeters werk deel uit van de belangrijkste museale collecties in Nederland en daarbuiten.
De historische buitenplaats Sypestyn (Loosdrecht) laat momenteel in een kleine expositie een aantal Hondecoeters zien: afkomstig uit musea als het Rijksmuseum en het Mauritshuis, maar ook uit particuliere collecties. De expositie is tot en met 30 september te zien in Kasteel-Museum Sypesteyn. Info hier.