Muiderpoort zakt in (1769)

Muiderpoort 1769 RP-P-1905-506vrijdag 5 juli 2013 – In januari 1769 probeerden de stadswachters van de Muiderpoort ’s avonds de brug op te halen en de poort te sluiten. Dat ging niet. De brug kwam klem te zitten.

Onderzoek wees uit dat de grond rond de honderdjarige poort ernstig aan het verzakken was. De ‘fundamentsplanken’ waar de poort op rustte, waren gebarsten. De muren vertoonden ernstige scheuren en gingen voorover hellen.

Muiderpoort 1769 RP-P-OB-84.713De ramp veroorzaakte behoorlijk wat ophef. Maar na twee jaar stond er dankzij stadsbouwmeester Cornelis Rauws een nieuwe poort: monumentaler dan zijn voorganger en met muren van één tot anderhalve meter dik. Het is de Muiderpoort die we nog altijd kennen (stadsarchief). In 1874 dreigde afbraak, maar dit ging niet door.

Het aardige is dat er zojuist een filmpje is gemaakt van de buurt rond de Muiderpoort, om precies te zijn het gebied rond de rotonde Mauritskade-Linnaeusstraat, in de periode 1655-1800. Door een paar honderd prenten, foto’s, schilderijen en kaarten aan elkaar te monteren heeft filmmaker Frank Lucas de stedelijke veranderingen in beeld gebracht.

Het is een bijzonder aardig filmpje (deel 1 en deel 2) geworden over een stukje stedelijke ontwikkeling van Amsterdam, zeker voor degenen die de buurt kennen (deel 2 over de 18e eeuw). Ineens krijgt de Linnaeusstraat de status van de oudste weg van Amsterdam: rond 1200 liep er al een weg van Duivendrecht naar het gehucht Oetewaal (op de plek van de Oranje-Nassau kazerne). Dit dorpje had in 1651 te kampen met een overstroming. Pas in 1658 werd de stad uitgebreid tot de plek waar enkele jaren later de eerste Muiderpoort verrees.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.