18e-eeuwse orgelbouwers in Maastricht

Het kerkorgel van de Sint-Quintinuskathedraal (Hasselt), dat Binvignat en zijn compagnon in 1791 bouwden

Het kerkorgel van de Sint-Quintinuskathedraal (Hasselt), dat Binvignat en zijn compagnon in 1791 bouwden

donderdag 20 november 2014 – De Maastrichtse orgelbouwers Joseph en Adam Binvignat (1755-1837 en 1789-1850) lieten zich beïnvloeden door Luikse, Vlaamse, Rijnlandse en vooral Franse orgelbouwtradities. Toch kan hun oeuvre als karakteristiek Maastrichts gekenmerkt worden. Dit concludeert muziekwetenschapper Remy Syrier in zijn proefschrift, dat hij op 3 september verdedigde aan de Universiteit Utrecht. 

Onderzoek naar orgelcultuur heeft zich de afgelopen decennia vooral gericht op Noord-Nederland. Ook Maastricht en omgeving bezitten echter een rijke orgeltraditie, waarin de instrumenten van Joseph en Adam Binvignat prominent vertegenwoordigd zijn.

Met deze studie wil Remy Syrier de onderbelichte Zuid-Nederlandse orgelcultuur uit de vergetelheid halen. Het waren de Binvignats die in de nadagen van het Ancien Régime, in de periode van de Franse overheersing en in de begintijd van het Nederlands Koninkrijk de Zuid-Nederlandse orgelbouw in hoge mate bepaald hebben.

In het eerste deel van zijn proefschrift geeft Syrier een biografische schets van de orgelmakers en een chronologisch overzicht van de 27 nieuwe orgels die zij bouwden en de talrijke van aard en omvang uiteenlopende restauratiewerkzaamheden, die zij uitvoerden binnen een straal van zestig kilometer rond Maastricht. Dit gebied omvatte het zuidelijk deel van de huidige Nederlandse provincie Limburg, de hele Belgische provincie Limburg, het noordelijk deel van de provincie Luik en de stad Aken.

In het tweede deel geeft Syrier een technische analyse van hun instrumenten. Aan de hand van 12 bewaard gebleven instrumenten en op basis van archivalia beschrijft hij aspecten zoals orgelmeubel, windwerk, mechaniek, claviatuur, pijpwerk, mensurering, toonhoogte en intonatie. Ten slotte plaatst Syrier het werk van de Binvignats binnen de Franse, Luikse, Vlaamse, Noord-Duitse en Rijnlandse tradities en concludeert hij dat het om een karakteristiek Maastrichts oeuvre gaat (einde persbericht).

¶ Remy Syrier, De orgelmakers Joseph en Adam Binvignat. Maastrichtse orgelbouw in de nadagen van het Ancien Regime en in het begin van de moderne tijd. Dissertatie Universiteit Utrecht 2014. Bekijk hier de elektronische versie (of bestel een papieren exemplaar). En bekijk hier een filmpje waarop Syrier het Binvignat-orgel in Houthem (Zuid-Limburg) bespeelt.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.