zaterdag 6 juni 2009 – Het is de vernieuwde BNTL ontgaan, maar in de in 2008 verschenen vertaling van Lucretius’ De rerum natura heeft de vertaler, de vermaarde classicus Piet Schrijvers, op p. 536-612 het Nachleben van dit in het Westerse denken belangrijke leerdicht beschreven onder de titel Schildknaap en tolk van Epicurus. Lucretius in Nederland.
Na een overzicht van de publicatie- geschiedenis in Nederland komen de eerste vertalers, Karel van Mander en P.C. Hooft, aan de orde.
Vervolgens gaat Schrijvers in op de invloed op Isaac Beekman en Matthijs van Merwede, op de ‘eerste anti-Lucretius: Joost van den Vondel’, de ‘eerste recensent: Pieter Rabus’, en op de eerste volledige Lucretiusvertaling en haar vertaler, Joan de Witt (1678-1734).
Volgt een hoofdstuk over de afwezigheid van Lucretius tijdens de Noord-Nederlandse Verlichting, waarop wordt ingegaan op de twee achttiende-eeuwers, Weyerman en Pieter van Woensel, bij wie Lucretius volop aanwezig is.
Na het ‘gereformeerde Lucretius-reveil’ komen Gorter, Ida Gerhardt en Nooteboom nog voorbij.
Al met al een niet onbelangrijke bijdrage aan de bestudering van de invloed van een klassiek auteur op de Nederlandse literatuur.