Bastille, ou l’enfer des vivants

maandag 10 januari 2011 – Weyerman noemde de Bastille ‘het getralyde Vagevuur van Bernaville’, genoemd naar de gruwelpraktijken van de oppercipier.
Weyerman baseerde zijn kennis van het leven in dit vagevuur op Histoire de la Bastille, van meesterspion de Renneville (klik hier voor de vertaling, 1717). Een kort citaat over de perverse bewaker Bernaville:

Eenige gevangene hadden ettelyke duiven gegreepen, die in hunne kamer waren koomen vliegen, deze haddenze briefjes onder de vleugelen gebonden en dus weder laten vliegen, om op deze wyze kennisse aan hunne nabestaande te geeven van de plaets waarin zy opgeslooten waren. Bernaville kwam’er agter, en om dit in ’t toekomende te beletten, deed hy al de duiven, nevens diewelke haar nesten rondsom de Bastilje hadden, dooden. Ook liet hy al ’t gevogelte dat in de tuin vloog met een roer doodschieten, de vroolyke vinken, en betooverende nachtegaaltjes wierden zelfs niet verschoond; het lieffelyk geluit van Philomele kon de herdigheit van Bernaville niet vermurruwen: hy deed alles sterven zelfs tot de winterkoninkjes.

De gehate en gevreesde vesting raakte na de bestorming op 14 juli 1789 in verval en werd uiteindelijk gesloopt. Over de gevangenis gaan wilde verhalen. Het was er een hel, schrijft de een. Een luxe gevangenis waar de gevangen dagelijks twee flessen wijn kregen geserveerd, schrijft de ander.


De expositie over de Bastille in de Bibliothèque de l’Arsenal (Parijs) geeft er uitsluitsel over. Te bezichtigen tot 11 februari 2011. Klik hier voor meer informatie.